O Γιόχαν Λούντβιχ Βίλχελμ Μύλλερ, Γερμανός ποιητής και φιλέλληνας γεννήθηκε στο Ντεσσάου στις 7 Οκτωβρίου 1794 και πέθανε στη γενέθλια πόλη του, στις 30 Σεπτεμβρίου 1827. Στα έντεκά του, κι έχοντας ορφανέψει από μητέρα, έγραψε τα πρώτα ποιήματα. Στα δεκαοκτώ του, το 1812, ενεγράφη στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου όπου και ασχολήθηκε με φιλολογικές και ιστορικὲς μελέτες, επηρεαζόμενος καθοριστικά από τον φιλόλογο Φρειδερίκο-Αύγουστο Βολφ. Στα δεκανεννιά του, το 1813, κατατάχθηκε ως εθελοντής στον Πρωσικό στρατό και παρ᾽ ότι μη πολεμοχαρής μετείχε στον πόλεμο εναντίον του Ναπολέοντος. Η εμπειρία αυτή θα τον μεταπλάσει σε αυτό για το οποίο έμεινε αργότερα γνωστός: ως ο ρομαντικός πατριώτης ποιητής και φιλέλληνας. Ήταν δε τέτοιος ο ενθουσιασμός του υπέρ του Ελληνικού Αγώνος, που απέκτησε το προσωνύμιο «Ο Έλληνας». Η αγάπη του προς το Γερμανικό Ιδεώδες εκφράστηκε ποικιλοτρόπως, εμφορούμενη πρωτίστως από το κλίμα του ρομαντισμού της εποχής, ενώ η τύχη των υπόδουλων Ελλήνων τον απασχόλησε εξ ίσου στη σύντομη ζωή του, αφήνοντας μια σειρά ποιητικών συνθέσεων μέσα από τις οποίες επιχείρησε να παρακινήσει τους Ευρωπαίους υπέρ της ελευθερίας των Ελλήνων, εξυμνώντας τους έτσι όπως η φαντασία του τους είχε εξιδανικεύσει. Ο πρόωρος θάνατός του δεν του επέτρεψε να δει την τύχη της Ελλάδος, που τόσο αγάπησε και ύμνησε. 

Τρία από τα ποιήματά του, που σχετίζονται με την Ύδρα, μεταφράστηκαν εκ νέου στα Ελληνικά, με αφορμή τη συμπλήρωση διακοσίων ετών από την Επανάσταση του 1821. Η Ύδρα, όπου, σύμφωνα με τον ποιητή, σὲ τοῦτον ἐδῶ τὸν ψηλὸ ἀγέρωχο, ἀκλόνητο βράχο, ἀκουμποῦσε ἡ ἐλευθερία τῆς Ἑλλάδος!, ευγνωμονούσα, του ανταποδίδει έναν ελάχιστο φόρο τιμής. 

Χαρακτικό (λεπτομέρεια): Γιόχαν Λούντβιχ Βίλχελμ Μύλλερ του Γιόχαν Φρίντριχ Σρέτερ, Βιβλιοθήκη Αύγουστου Χέρτζογκ, Βόλφενμπούτελ, Γερμανία.