17 Ιουλίου 2017 & 20 Ιουλίου 2017

Το χαμένο κοπάδι

Ο τόπος των Δελφών, το αρχαίο ιερό στους πρόποδες του Παρνασσού. Το ιερό με το ναό αφιερωμένο στον Έλληνα Θεό της Μουσικής Απόλλωνα. Με το μαντείο της Πυθίας, που σε ολόκληρο τον αρχαίο κλασικό κόσμο συμβούλευε τους ανθρώπους για σημαντικές αποφάσεις. Το φυσικό περιβάλλον με τους βοσκούς στα γύρω λιβάδια του Παρνασσού. Δεν μπορούμε να επαναφέρουμε το ιερό με την Πυθία, αλλά θα μπορούσαμε να αναβιώσουμε τους ήχους των «χαμένων κοπαδιών», που εξαφανίστηκαν από την περιοχή λόγω της αστικοποίησης και του τουρισμού. 

«Το χαμένο κοπάδι» είναι μια διάδραση ενός ανθρώπου (περφόρμερ), ο οποίος, έχοντας κρεμασμένα στο σώμα του διάφορα μεγέθη κουδουνιών, θα δημιουργήσει ένα ηχητικό σύμπαν, βασισμένο στο ρυθμό των βημάτων του, με τη φλογέρα του να ακούγεται ανά τακτά διαστήματα. Θα ξεκινήσει την κατάβασή του από τα ψηλώματα του Παρνασσού και διαμέσου του μονοπατιού θα κατέλθει προς το ρυάκι για το νοητό πότισμα του κοπαδιού του, καταδεικνύοντας την αλλαγή που σημειώθηκε στην περιοχή, όπου, αντί για κουδουνίσματα και βελάσματα προβάτων και μελωδίες από φλογέρες βοσκών, ο αέρας μολύνεται από τα καυσαέρια και τον θόρυβο των λεωφορείων και των άλλων τροχοφόρων. Αυτές οι ποιμενικές σκηνές θα διαχυθούν στο περιβάλλον και μόλις ο ερμηνευτής προσεγγίσει τον τόπο όπου θα είναι συγκεντρωμένοι οι θεατές, θα επιτελέσει μια "χορογραφία", μιμούμενος τις κινήσεις θεών, ανθρώπων και ζώων. Η όλη διάδραση επιδιώκει μια εφήμερη αναβίωση των χαμένων στοιχείων και τελετουργιών της περιοχής και προσπαθεί να αναπαραστήσει τις βουκολικές σκηνές που έχουν εξαφανιστεί λόγω της λεγόμενης ανάπτυξης της περιοχής. Ο περίπατος και η επιτέλεση (performance) θυμίζοντας τις Διονυσιακές εκδηλώσεις, θα προσδώσουν στην ατμόσφαιρα τον απόηχο μιας αλλοτινής ζωντανής εξοχής.