Η Ros Bandt είναι μια βραβευμένη διεθνής καλλιτέχνης από την Αυστραλία, που έχει μια επιτυχημένη πορεία στον χώρο της τέχνης των ήχων, των ηλεκτροακουστικών συνθέσεων, των ηχητικών εγκαταστάσεων, των πειραματισμών, των επιτελέσεων, των πρωτότυπων μουσικών οργάνων, των βιβλίων, των CDs, αλλά και στο πεδίο της θεωρίας. Έχει δημιουργήσει ιδιαίτερα περιβαλλοντολογικά γλυπτά όπως τις «107 Αιολικές Άρπες» στη λίμνη Mungο της Αυστραλίας, διαδραστικές εγκαταστάσεις μεικτών μέσων, όπως «Οι Κρεμάστρες με τηλεοράσεις», 1977, διαδραστικά χωροταξικά μουσικά συστήματα, ακουστικούς πίνακες, παιδικές χαρές ήχων, μόνιμα δημόσια έργα τέχνης, επιτόπιες διαδραστικές επιτελέσεις με διεθνείς καλλιτέχνες, και ήταν μέλος σε μουσικά σχήματα που στο ρεπερτόριό τους συμπεριλαμβάνονταν μουσικές από το μπαρόκ μέχρι και τους σύγχρονους ψηφιακούς θορύβους.
Τα τελευταία χρόνια, χρησιμοποιώντας το έγχορδο μουσικό όργανο tarhu, έγινε κατά κάποιο τρόπο ένας νομάς της μουσικής, παρουσιάζοντας με την ευαισθησία του δοξαριού και τη δύναμη των live electronics, έργα της σε επιλεγμένους δημόσιους χώρους, ανά τον κόσμο.
Έχει συνθέσει και ηχογραφήσει έργα της σε πέντε τόπους-μνημεία που ανήκουν στην Παγκόσμια Πολιτιστική Κληρονομιά της ΟΥΝΕΣΚΟ, συμπεριλαμβανομένων του Κεραμεικού στην Αθήνα, της υπόγειου υδραγωγείου Γερεμπατάν στην Κωνσταντινούπολη, και του Ggantija στη Μάλτα.
Είναι γνωστή για την παραγωγή ηχοτοπίων σε ασυνήθιστους χώρους όπως είναι: σιλό σιτηρών, υδατοδεξαμενές (ο πρώτο της δίσκος βινυλίου Improvisations in Acoustic Chambers, 1981), λατομεία ασβεστόλιθου (Mt Gambier, 1987) πισίνες (Φλόριντα, 1989), αλατωρυχεία (Αυστρία, 1993), ιστορικά κτίρια (Βαρσοβία 1994) και τα υποθαλάσσια ηχητικά περιβάλλοντα στην Ιαπωνία, γνωστά ως ama (2005-2008).
Υπήρξε πρωτοπόρος στη χρήση ήχων υπό εξαφάνιση, στις εγκαταστάσεις της και στις ραδιοφωνικές δουλειές της από τη δεκαετία του ’90, συμβάλλοντας στην περιβαλλοντολογική ευαισθητοποίηση και στη γενικότερη ανάδειξη της κουλτούρας των ήχων, ηχογραφώντας και ερμηνεύοντας ιθαγενείς και πολύ-πολιτισμικές γλώσσες που υποχωρούν, την ιθαγενή άγρια ζωή, παλιά μηχανήματα, χαμένες κλασικές γλώσσες, τα τραγούδια βοσκών της Κρήτης, τους ήχους (ama) των Ιαπώνων βουτηχτών μαργαριταριών, τους φευγαλέους ήχους της Αιολικής Άρπας, και τους ήχους των πευκοβελώνων.
Οι «Ηχητικές Αρχαιολογίες» περιέχουν βραβευμένα έργα που σχετίζονται με αρχαιολογικούς χώρους, όπως το Μungo της Αυστραλίας, ενώ τα «Θραύσματα», περιέχουν μελοποιημένα σπαράγματα αρχαίου ελληνικού ποιητικού λόγου. Και τα δυο αυτά έργα, που κυκλοφορούν σε CD ήταν παραγγελία του Στούντιο Ακουστικών Τεχνών της Κολωνίας, του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Δυτικής Γερμανίας (West Deutscher Rundfunk, 2009). Το έργο της «Mungo» εκτέθηκε ως εγκατάσταση (installation) στη γκαλερί Artium της Ιαπωνίας για τη Διεθνή Έκθεση Ήχου.
Πρόσφατα στα Χανιά της Κρήτης συνεργάστηκε με διεθνείς καλλιτέχνες για την έκθεση «Ακούγοντας μέσα από τους Τοίχους», και στη Μάλτα ερμήνευσε με το έγχορδο μουσικό όργανο tarhu και live electronics, συνθέσεις της σε αρχαίες τοποθεσίες του νησιού. Επίσης, περιόδευσε με το τρίο μπαρόκ μουσικής ΑVIUM, ερμηνεύοντας στην Τοσκάνη για την Ορνιθολογική Εταιρία, μπαρόκ συνθέσεις που συμπεριλαμβάνονται στο cd τους «Birdsong».
Το 2014 οι παραγγελίες της περιελάμβαναν το «Windharps» μια γιγαντιαία εγκατάσταση για 10 άρπες, που φιλοξενήθηκε στο Διεθνές Συνέδριο Άρπας στο Σίδνεϋ και το Raptor, και ένα ηλεκτρο-ακουστικό έργο 6 καναλιών για το Φεστιβάλ ListenN στην Αριζόνα.
Η μουσική της είναι κομψή, πλούσια, πολυεπίπεδη και απαιτητική. Η παλέτα ήχων της και η τέχνη των ήχων της είναι μοναδικές, όπως και οι μουσικές της για τα βίντεό της με τις μέδουσες ή το υπαίθριο έργο της Blue God που υλοποίησε σε μια λίμνη, με μουσικούς, γλυπτικές συνθέσεις από μπαμπού και προβολή βίντεο.
Εκτός από τη δική της δουλειά, επιβλέπει και μεγάλες διοργανώσεις όπως το Baming the Theramin και τη Διεθνή Ηχοθήκη Hearing Place.
Έχει ιδρύσει στην Αυστραλία την online γκαλερί και βάση δεδομένων ήχων: www.sounddesign.unimelb.edu.au.
Με τις επιστημονικές δημοσιεύσεις της κέρδισε το Βραβείο Ακαδημαϊκής Έρευνας του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης.
Έχει διδακτορικό στη Μουσικολογία από το Πανεπιστήμιο Monash.
Έχει βραβευθεί με τις μεγαλύτερες διακρίσεις της Αυστραλίας, όπως το Βραβείο Συνθετών Don Banks, το βραβείο ΑΒC φιλοξενούμενου καλλιτέχνη ήχου, το Βραβείο Τέχνης Ήχου της Αυστραλίας, το Βραβείο National Film and Sound Archive Cochrane Smith.
Στις ΗΠΑ ήταν η πρώτη που εγκαινίασε το πρόγραμμα Benjamin Cohen Peace fellow for Innovation για την ηχητική της εγκατάσταση «Βωμός Δύναμης και Επιθυμίας».
Έργα της έχουν εκδοθεί από τον Wergo, New Albion, EMI, Pozitif, Move Records, L’agent des refuses, Cambridge Scholars Press, Fine Arts Press, The Australian Music Centre, Sonic Gallery, and Hearing Places
← Επιστροφή
