Η Ακαδημία Καλών Τεχνών του Βρότσλαβ της Πολωνίας, υπάρχει ως ακαδημαϊκό κέντρο για πάνω από διακόσια χρόνια. Λόγω του θυελλώδους χαρακτήρα της ευρωπαϊκής ιστορίας, η ιστορία της Σχολής μπορεί να χωριστεί σε πολλές διαφορετικές περιόδους. Ωστόσο, δύο είναι αυτές που τη χαρακτηρίζουν: από την ίδρυσή της, στα τέλη του 18ου αιώνα, έως τη διάλυσή της κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, και από το τέλος του πολέμου μέχρι σήμερα. Αλλά ακόμη και η διαίρεση (σε γερμανική και πολωνική Σχολή) δεν είναι πολύ σαφής, επειδή υπήρχε πάντα στενή σύνδεση της Σχολής με τους καλλιτέχνες και τον πολιτισμό της Πολωνίας. Μετά τον πόλεμο η σχέση αυτή είχε μια ισχυρή επιρροή τόσο στο πρόγραμμα, όσο και στις κατευθύνσεις της εκπαίδευσης στη νέα Ακαδημία που ξαναχτίστηκε.
Ο πρώτος Πρύτανης της Σχολής, Καρλ O. Μπαχ, ορίστηκε από τον βασιλιά της Πρωσίας Friedrich Wilhelm II το 1791, καθ’ υπόδειξη του πρίγκιπα Oginski. Όλοι οι επόμενοι Πρυτάνεις και οι καθηγητές συνέβαλαν στο ευρωπαϊκό κύρος και την παράδοση της Σχολής. Μεταξύ αυτών ήταν οι: Hans Poelzig, August Eddell, ο γλύπτης Teodor van Gosen, ο αρχιτέκτονας Max Berg, ο Fryderyk Pautsh (μετέπειτα καθηγητής στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Κρακοβίας), ο Otto Mieller (της Ομάδας Die Brücke), ο Oscar Moll (μαθητής του Matisse) και ο εξαιρετικός, διεθνούς φήμης καλλιτέχνης Jan Cybis.
Ο Ναζισμός και ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος επέφεραν ένα τραγικό διάλειμμα στη λειτουργία της Σχολής (ο Oscar Moll ήταν ο τελευταίος προπολεμικός Πρύτανης). Το 1945, σχεδόν αμέσως μετά το τέλος το πολέμου, άρχισε το ξαναχτίσιμό της. Ο Eugeniusz Geppert, μεγάλος ζωγράφος και δάσκαλος από την Κρακοβία, έγινε ο πρώτος μεταπολεμικός Πρύτανης. Οι παρακάτω καλλιτέχνες (μαζί με πολλούς άλλους) ήταν ανάμεσα στους προδρόμους της Ακαδημίας: Stanisław Dawski (γραφίστας), Leon Dołżycki και Emil Krcha (ζωγράφοι), Julia Kotarbińska (κεραμίστρια), ο Borys Michalowski (γλύπτης) και ο Władysław Wincze (interior designer).
Οι εκπαιδευτικές κατευθύνσεις και τα μαθήματα που ξεκίνησαν εκείνη την εποχή, αντιστοιχούσαν στις ανάγκες της Κάτω Σιλεσίας. Έτσι, η έμφαση δόθηκε στα κεραμικά και το καλλιτεχνικό γυαλί. Η γραφιστική, η ζωγραφική και η γλυπτική προστέθηκαν λίγο αργότερα, με βάση την εμπειρία των Ακαδημιών της Κρακοβίας, της Βαρσοβία και του Lvov. Τέλος, δημιουργήθηκαν τα τμήματα Εσωτερικού Σχεδιασμού και του Βιομηχανικού Σχεδιασμού, επηρεασμένα από την παράδοση τoυ Bauhaus και του Ład.
Τα ίδια αυτά Τμήματα αποτελούν τη σημερινή δομή της Ακαδημίας. Η σωστή επιλογή των κατευθύνσεων της εκπαίδευσης, σε συνδυασμό με τον μεγάλο αριθμό των καλλιτεχνικών και διδακτικών επιτευγμάτων που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια των χρόνων, έχουν καταστήσει την Ακαδημία ως κέντρο τέχνης όχι μόνο στην Πολωνία αλλά και στην ευρωπαϊκή κοινότητα. Κάθε χρόνο όλο και περισσότεροι φοιτητές και μέλη ΔΕΠ συμμετέχουν σε διεθνείς ανταλλαγές και ο αριθμός των βραβείων που αποσπούν από το εξωτερικό, αυξάνεται συνεχώς.
← Πίσω
